اثر بخشی درمان بی وفایی در ارتقاء سلامت روان زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

برای ارزیابی اثر بخشی درمان بی وفایی در ارتقاء سلامت روان زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی به انتخاب هدفمند 15 زن در دامنه سنی 20-25 سال پرداخته شد.زنانی که تجربه بی وفایی از شریک زندگی را داشتند و بعد از مصاحبه اولیه در رواندرمانی گروهی شرکت نمودند.روش:برای 15 زن جلسلت درمان بی وفایی طی سه مرحله صورت پذیرفت. 1- ابتدا توسط پرسشنامه بی وفایی مورد ارزیابی قرار گرفتند تا تشخیص آسیب دیدگی داده شود 2- توسط پرسشنامه 28 سوالی سلامت روان گلدبرگ ارزیابی شدند که البته به صورت پیش آزمون – پس آزمون بود 3- در جلسات رواندرمانی گروهی شرکت نمودند. یافته ها:مهمترین دلیل در امر بی وفایی تنوع طلبی و جستجوی شرکای جنسی دیگر بود. که میانگین و انحراف استاندارد نمرات کلی سلامت روان حاکی از ارتقای این متغیر بعد از جلسات روادرمانی می باشد. در پس آزمون میانگین (25.53) با انحراف استاندارد 17 ودر پیش آزمون میانگین (17.86) با انحراف استاندارد 12.75.در سطح معنا داری 99/. بحث:جلسات رواندرمانی تاثیر معناداری در ارتقاء سلامت روان زنان آسیب دیده از بی وفایی داشت. ودر این زمینه تکنیک های رفتاری برای موقعیتهایی شبیه این مورد پیشنهاد می گردد.